Let's play ball

Vandaag zijn we om te beginnen maar eens gaan ontbijten bij Ponderosa. In 1 woord "geweldig" wat hebben wij lekker ontbeten. We hebben zo goed gegeten dat we de lunch later vandaag maar hebben overgeslagen zonder dat we er erg in hadden. 

Na het ontbijt ging de trip naar Saint Petersburg. Daar ligt het stadion van de Tampa Bay Rays. We zijn dus naar een baseball game geweest. Thuis in Nederland is AJ scheidsrechter bij zijn honkbal club dus hoe leuk is het dan om hier naar een prachtig stadion te gaan en te ervaren hoe dat hier gaat. Het was niet zijn eerste ervaring in Amerika, al meerdere keren een wedstrijd hier gevolgd maar blijft dan altijd leuk.

Wij snappen er natuurlijk in het begin helemaal niets van. Peter pikt het vrij snel op en ik ging het een beetje begrijpen tegen het eind. Het stadion is echt wezenloos groot en helemaal overdekt en airconditioned. Met de warmte een verademing en naar later blijkt met een enorme onweersbui kan het spel gewoon doorgaan.

Wat het ook erg leuk maakt is dat er tijdens de game een hoop gaande is. Er wordt een paar keer gezongen waaronder het volkslied waarbij iedereen moet gaan staan. Er is een Simbacam. Dan mag iedereen zijn kind presenteren zoals dat in de film the lion king gebeurd. De camera pikt er in die 2 minuten dat dat gebeurd zoveel mogelijk kindjes en ouders er uit. Dan zie je de vindingrijkheid en soms wat humor naar voren komen.

Op schermen verschijnt er " make some noise" en "cowbell"  om de mensen wat bezig te houden en enthousiast te maken. Het is iets wat wij nog nooit eerder hebben meegemaakt en het is erg leuk om te zien wat er allemaal gebeurd. Verder lopen er aardig wat mensen even naar de binnenring van het stadion. De gehele binnenring is gevuld met stands met eten, drinken en souvenirs. Even een kwartiertje uit de game, dat kan best even, een normale wedstrijd duurt gemiddeld 2,5 uur en gaat maar door zonder pauze.

Wij vonden het erg leuk en geloven zelfs, dat als de gelegenheid zich nog eens zou voordoen, dat we gerust weer willen gaan. 

De onweersbui die eerst bij het stadion hing gaan we op de terugweg naar het resort weer in en het is rijden door de enorme plensbuien. Het late middag buitje.

We dineren bij Longhorn, het gaat er best in en sluiten de dag weer af met een mok koffie. Het was een leuke dag waar we ook nog eens wat geleerd hebben.