Wat een kleine wereld

Vandaag naar de Golden Gate bridge……maar eerst ontbijt. Je zou zeggen wat heb je nog te vertellen over het ontbijt? Nou……vandaag niet veel. Er is een schreeuwend tekort aan personeel dus geen service vandaag. Als je hier ontbijtje moet kopen kost dat 9,95 dollar. 

Omdat er geen service is, geen personeel krijgen we een box twv 9,95. 
het is te gek voor woorden maar vooruit met de geit. 

Op naar de kust, we willen naar het uitzichtpunt bij fort point. Waar we ook heen gingen het was afsluiting na afsluiting. Is er een triathlon bezig bij de kust. Tomtommetje wist van gekkigheid niet meer waar hij heen moest. We hadden een gestreste Tom. Uiteindelijk maar gekozen om de noordkant eerst te doen en daarna de zuidkant. Alle evenementen duren hier maar een halve dag dus met een beetje geluk…..

Overal waar we heen gaan ligt alles in de mist dus die mooie plaatjes kunnen we wel vergeten. We hebben er het beste van gemaakt. Langs die kustroute aan de overkant komen we bij een lighthouse Point Bonita. Het dateert uit 1855. Even een kilometertje lopen langs de kust. We zien zeehondjes die liggen te slapen op het strand. Gladde klif route omdat alles nat en baggerig is. Dus even voorzichtig aan, geen herhaling van gisteren aub.

Het traject bevat wat bruggen over de zee en kliffen heen. Nu bouwen ze hier van alles maar onderhouden is een dingetje. De zee vreet alles snel aan dus met argusogen kijken we naar de draagkabels en bevestigingen van deze bruggen die allemaal behoorlijk door roest aangetast zijn. Ja zegt een ranger, onderhoud zal vast wel bij iemand op het wensenlijstje staan. Maar voor voorlopig nog geen plannen. Help!!!

Het is een mooi plekje maar als we bedenken wat de vuurtorenwachter op deze plek heeft moeten doorstaan….

Als we verder rijden op deze route komen we het volgende bord tegen, geeft je te denken. 

Peter komt nog wat oude forten tegen en is verder happy.

Het is inmiddels middag dus we gaan kijken of de wegen weer open zijn. 
gelukkig wel dus we rijden naar fort Point. 
even mooie plaatjes schieten. De zuidkant is behoorlijk zonnig maar je ziet op de foto’s dat de noordkant niet meer mistvrij is geweest. 
Hier kan Peter ook het fort nog even bezoeken. 

We besluiten om langs de kust terug te rijden en ineens doemen daar 2 molens op. Groter dan de Nederlandse molens lijkt het maar te leuk om even te gaan kijken. Zien we opeens een bord Queen Wilhelmina Garden. 
 

https://secretsanfrancisco.com/tulip-bloom-golden-gate-park/

https://goldengatepark.com/queen-wilhelmina-tulip-garden.html

Het is ons derde bezoek aan SF maar dit hebben we nooit gezien of geweten.

Onderweg komen we de meest vreemde namen tegen waarvan wij denken okeeeeee, voorbeeld hiervan is de Hickey Boulevard in Seattle al Tumwater. 

Een bezoek aan de Tanforan mall mag niet ontbreken en daar eten we ook gelijk een hapje. 

We sluiten af maar voor we dat doen…

Bijtijds terug voor koffie bij de buurvouw. Bij ma doen we dus koffie. Ma en ik op de bank en Peter in de bureaustoel. Nou zou u denken dat die amerikanen wel van groot houden, dus het zou moeten passen. Peter past ook wel maar zit dan ook wel klem. Als hij probeert op te staan gaat de bureaustoel mee, die wil geen afscheid nemen van Peter. Net of hij vast zit met Bizonkit. Maar aan alles komt een einde dus ook aan aan de relatie met de stoel. 
 

Morgen verlaten we San Francisco, op weg naar Madera California. 
We zullen geen snelwegen nemen maar de binnenroutes, daar kom je altijd zoveel leuks en moois tegen. Tot morgen allemaal weer.